|
|
Twardowski
Jan (1915-), polski poeta. Żołnierz AK, uczestnik powstania
warszawskiego (1944). 1948 przyjął święcenia kapłańskie. 1948-1952 wikary
parafii w Żbikowie koło Pruszkowa, od 1952 rektor kościoła P.P. Wizytek
w Warszawie. Debiutował na łamach prasy 1935, jego pierwszy zbiór wierszy
Powrót Andersena (1937) nawiązywał do poetyki
Skamandra.
Po wojnie opublikował liczne zbiory poezji, m.in.: Wiersze (1959), Znaki
ufności (1970), Niebieskie okulary (1980), Rachunek dla
dorosłego (1982), Nie przyszedłem pana nawracać. Wiersze 1937-1985
(1986), Sumienie ruszyło (1989), Taka ludzka (1990),
Krzyżyk na drogę (1993), Rwane prosto z krzaka (1996),
Bóg prosi o miłość, Niebo w dobrym humorze (1998), Miłość miłości
szuka (1999). Utwory dla dzieci, np. Patyki i patyczki
(1987), Uśmiech Pana Boga (1991), Kasztan dla Milionera
(1993), zbiór anegdot Niecodziennik (1991).
Twórczość Twardowskiego cieszy się uznaniem krytyki i wielką
popularnością wśród czytelników jako niekonwencjonalny przejaw poezji
religijnej, głoszącej radość godziwego życia i solidarność w cierpieniu.
17 września 2000 otrzymał główną nagrodę Sezonu Wydawniczo-Księgarskiego
IKAR 2000. Nagrodę przyznano za "wyjątkową we współczesnej literaturze,
pełną głęboko humanistycznych treści poezję, przemawiającą do każdego i za
fenomen popularności szczególnie wśród młodzieży". 9 marca 2001 został
laureatem Nagrody Wielkiej Fundacji Kultury za wybitne osiągnięcia
w dziedzinie kultury.
WIEM onet.pl.com
|
|