Spózniony wiersz z Bialowiezy
Wiersze tez sie spózniaja
Jak kaktusowe kochanki
O któych pamiec
Rozpisana w deszczach.
Ten spózniony bialowieszczanski,
Prosty jak lodyga ulicy
Z liscmi domków
Ktore nie musza
szukac nieba
Za królewskimi debami.
Spózniony choc wiatr
Budzil trawy wrazliwe
Trzaskal biczem w ognisko
Zrywal pierwsze milosci
I bylo bylo...
A wsród korzeni oltarza
Noc tak smao powtarza
Spózniony dzien
O jedna cerkiewna piesn.
|
|
Kiedy ludzie zaczęli mieć watpliwosci
Jak polozyc slonce na cegle
Bóg zeslal im swojego architekta
Pamietal Gaudi jak Pan lepil Adama.
Wzial do reki kamienie i ukladal
Piesni az pod barcelonskie niebo.
Chcial pokazac tez zakatek raju.
Pomieszal kwiatom i budowniczym
w glowach.
A ksztalty oszalale do dzis
- nie przystaja ziemi.
Barcelona 7.08.1995
Karczewski plaster
miodu
Plaster miodu posrodku Karczewa
W rynku z peczniejacym brukiem
Straganami radosci.
Jeszcze cieply od gwiazdy
Zapatrzonej w to miasto sosnowe.
Rozbite kielichy kwiatów,
Rozdarte kartki wierszy,
Zapach ten sam-wieloramienny -
- pierwszy.
Jak kropla rosy z warkocza Jagodnej,
Przeciety krag snu ksiezycowa marihuana -
Szukaja tej przystani u brzegu,
Miodowo-sosnowego...
|
|
