Miasto Literatow 2000++, Mira Kadlubowska

	JESIEŃ

	znów jesteś inna i rozpoczynasz się tak nagle na mojej łodzi rosa zimna w mgłach toną żagle chcę przeżeglować po jeziorze w twego ciepła okruchach na maszty skrzydła założę wiatr będzie śpiewać w podmuchach poczekaj trochę daj jeszcze pożyć niechaj się w słońcu zabawię pozwól z najmilszym się połozyć na ciepłej zielonej trawie niech przez drzew mroki promień słoneczny ożywi kochanków twarze mojej miłosci ogień wieczny złożony na twe ołtarze z opadłych liści kasztanów, klonów uplotę dla ciebie wianki czerwieni, brązów barw i tonów ustroję pierś kochanka potem przytulę się do ciebie aby cię ogrzać własnym ciałem dobrze mi będzie jak w niebie tak przeczuwałam Wrzesień 1986

	ZNUDZIŁO MNIE JUŻ MOJE CIAŁO

	znudziło mnie już moje ciało na próżno przez tyle lat staram się je wytrenować jest tępe, nie ma wyższych aspiracji nie stanie się nigdy - genialnym ciałem jogi którejś nocy, zostawię je i odejdę 28.10 2001 godz. 2:30