Miasto Literatow 2000++, Teresa Kaczorowska

Teresa Kaczorowska

ul. Powstańców Warszawskich 5A 06-400 CIECHANÓW tel. 23 672 59 58 lub 603 753 789 e-mail: tereza@ciechanow.pl website: www.kaczorowska.ciechanow.pl
Teresa Kaczorowska - reporterka, pisarka, poetka. Urodziła się na Suwalszczyźnie, obecnie mieszka w Ciechanowie. Najdłużej (przez 10 lat) była dziennikarką mazowieckiego wydania "Gazety Wyborczej", współpracowała też z Polskim Radiem, Warszawskim Ośrodkiem Telewizyjnym i dziennikami "Nowa Europa" oraz "Prawo i Gospodarka". Aktualnie publikuje w "Kronice Mazowieckiej" (Warszawa),

"Znad Wilii" (Wilno) i "Białym Orle" (Boston). Autorka pięciu reporterskich książek: "Wyrwani z gniazd" (1997), "Nie odpłyną rzeki snu" (1998),,, "W cieniu araukarii. Spotkania z Polonią brazylijską" (2000), "Kiedy jesteście, mniej boli..." (2003), "Zapalają ognie pamięci" (2005). Dwie ostatnie dotyczą zbrodni katyńskiej, a trzy pozostałe książki - losów Polaków spoza kraju, gdyż interesuje się polską emigracją. Wydała też dwa tomiki poezji: "Dotyk prawdy" (2002) i ze "Ze słowikiem w duszy" (2004).. Należy do Związku Literatów Polskich i Polish American Poets Academy (USA). Jej wiersze tłumaczono już na język angielski, portugalski, norweski, niemiecki, ukraiński, litewski; drukowano w pismach literackich w Polsce i za granicą; otrzymała za nie kilka nagród.. Obecnie pracuje nad pierwszą monografią Mieczysława Haimana (1888-1949), poety, dziennikarza, pisarza i historyka Polonii amerykańskiej, który zorganizował w 1935 r. Polskie Muzeum w Ameryce, do dziś jedyne w obydwu Amerykach. Na razie, jako część swoich badań, wydała pierwszy zbiór jego wierszy z poetycką biografią pt. "Herodot Polonii poetą" (2005). Redaktorka. Od 1999 r. redaguje i współtworzy periodyk "Ciechanowskie Zeszyty Literackie". Pod jej redakcją ukazało się też kilka almanachów poezji, biograficzna encyklopedia regionalna "Kto jest kim w Ciechanowskiem" (1994), album poetycko-plastyczny "Twórcy... drzewa ziemi naszej" (1995), antologia poezji ciechanowskiej "Romantycznej ziemi czar" (2003). Uhonorowana, m.in.: przez ministra kultury odznaką "Zasłużony Działacz Kultury", nagrodą Starosty Ciechanowskiego, nagrodą IV Salonu Książki Polonijnej (Bruksela 2003), nagrodą "Złote Pióro" (ZLP Ciechanów, 2004), Kongresu Polonii Amerykańskiej (2005). Stypendystka Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (2003/2004) i Ministerstwa Kultury Polski (2005).

Inni poeci polscy polski Żyd polski Niemiec polski Amerykanin jakimi poetami są Żydem Niemcem Amerykanem czy Polakiem dzięki ci Boże za tęsknotę za kolory i głębokie oddechy... napisał polski Niemiec poeta ciekawe dzieciństwo w życiu miałem... rzekł po długiej wędrówce polski Amerykanin wygnany spod Kołomyi w drodze ze szkoły rozpalony polskim bohaterstwem kamień trafił mnie w plecy... zatrzymał w poezji polski Żyd matematyk z Tel Avivu skomplikowane dusze dotknięte polskością serca przypominają o swoich korzeniach strofami zatrzymanych obrazów dzięki ci Boże że wszędzie na świecie żyją inni poeci polski Żyd... polski Niemiec... polski Amerykanin...		Kończą się wiśnie... znowu kończą się wiśnie kolejne wiśnie kolejnego lata tego roku wyjątkowo słodkie słońcem bez skąpstwa światłem naznaczone po wiśniach nastaną znowu śliwki plon urodzą grusze jabłonie słoneczniki stracą swoje tarcze złote pochylą fioletem jeżyny i przemknie kolejne lato niczym odrzutowiec ponad głowami w których coraz więcej zanikających szarych komórek lecz zaraz nastaną kolejne wiśnie kolejne śliwki jabłka słoneczniki i jeżyny gdyż przemijanie nie zna pojęć odpoczynek czy pauza bo kolejne wiśnie i lata mają sens, mają sens... Miodówko, 28 lipca, 2003
Zabierz do Erato A ty mnie do krainy poezji zabierz jedźmy do Erato dorożką tylko we dwoje w łkającą czarną noc a za nami twój frak i mój tren A ty mnie do krainy pieśni zabierz w noc księżycową niech nam grają na harfach śpiewają aniołowie w poświacie jasnej przy gwiazdach muz ich serca świecą poetom A ty mnie do krainy prawdy zabierz to nic że dorożka dziwna niezupełnie prawdziwa zaczarowana prawda jest w wierszach one nas na nieboskłon skierują i dadzą ukojenie 6.02.03		Miastu bez zadośćuczynienia dopiero Ich wnukowie mogli zapalić znicz bohaterom sierpniowego holocaustu stołecznego miasta głośno i z dumą w duchu tamtego sierpnia i podobnie jak Oni wtedy młodzi w szarych mundurkach dusili się w kanałach aby wykrzyczeć całą prawdę miasta powstałego z popiołów dopiero Ich wnukowie mogli ogłosić światu tamto ludobójstwo bój nie tylko o swoje miasto ale i o przyszłość Europy która nie chciała żadnego z dwóch katów dopiero Ich wnukowie doczekali że kopiec grobowy stał się grobem zmartwychwstania pokonanych a niezwyciężonych w mieście bez zadośćuczynienia... Warszawa, 1 sierpnia 2004