Miasto Literatow 2000++, Grzegorz Grzyb

Witam,
Coś o mnie ?
Jestem studentem AGH w Krakowie , studiuje tam już od trzech lat ZIM na Wydziale Górniczym. I zarazem mam 22 lata. Zacząłem pisać w bardzo dziwnych okolicznościach i jakoś od tego czasu wiersze wpadają mi do głowy. Te najlepsze nigdy nie znalazły się na papierze, bo zanim je zdążyłem zapisać wiatr wywiał mi je z głowy. Bo najczęściej na pomysły wpadam gdy kartka jest daleko. Nie wiem co jeszcze o sobie napisać. Pisanie wierszy jest dla mnie najłatwiejsze, bo ja strasznie dużo robię błędów ortograficznych dobrze, że word jest. A do tego dochodzą błędy w stylistyczne, ale jakoś się staram. I chyba nie najgorzej jeśli się Pani wiersze spodobały.
Pozdrawiam Grzegorz Grzyb
email: gregory@mail.in.tarnow.pl

Nie, nie ma kochana Bo ja jestem ogniem Bo ja jestem wodą Bo ja jestem powietrzem I zanim ty mnie pokochasz Ja się wypalę, jak się wypala ognisko Albo wyparuje, jak paruje woda podczas dni gorących Lub wzlecę by ścigać się z ptakami po niebieskim niebie Więc nie przywiązuj się do mnie Potraktuj mnie jak wczorajszą myśl...		„Życie” Ciągle te same wersy Te same zwrotki Nic nie jest nowe Wszystko jest stare Wątek miesza się z wątkiem Myśl miesza się z myślą Życie wciąż toczy się Tym samym torem I nawet za oknem pada deszcz co krople ma znów te same Pada kap, kap Krople to jak kolejne dni bez Ciebie Puste i bezduszne. Proste i nieskomplikowane i wciąż do siebie podobne. Czy to jest kapuśniaczek? Czy może deszcz? Albo oberwanie chmury? Powiedz mi kochanie. I zrób, żeby tych kropli było jak najmniej.
Powrót do poprzedniej strony